Bir Hastane Odasında Unutulan Kahraman: Emre Aksoydan’a Vefanın Sessiz Çığlığı

YAŞAM 131

Yayınlama: 26 Mayıs 2025 Pazartesi 15:50 Kaynak: Haber Merkezi Editör: ismail USTA

Eski polis memuru Emre Aksoydan hastanede yalnız. Müdür Karabörk'ün örnek vefası yüreklere dokundu. Vefa nedir, unutanlara hatırlatıyoruz.

Bir Hastane Odasında Unutulan Kahraman: Emre Aksoydan’a Vefanın Sessiz Çığlığı. Bir Hastane Odasında Unutulmuş Bir Kahraman ve Onu Yalnız Bırakmayan Bir Emniyet Müdürü
Mersin Üniversitesi Onkoloji Bölümü’nün 2. katında, 70 numaralı odada bir adam yatıyor. O bir zamanlar cinayet dosyalarının peşinden yılmadan giden, karanlığı aralayıp gerçeği ortaya çıkaran bir polis memuru… Emre Aksoydan.
8 Aydır Hastalıkla Savaşıyor… Ama Yalnız
Geçtiğimiz yıl Ağustos ayında Cinayet Masası’ndan emekli oldu. Ardında çözülen dosyalar, kurtarılan hayatlar ve adaletin yerini bulmasına katkılar bıraktı. Ama bugün, o kahraman yalnız… 8 aydır kanserle mücadele ediyor. Ve maalesef ki, birlikte çalıştığı birçok meslektaşı onu bir kez bile ziyaret etmedi.
Sessizliği Dinliyor… Vefasızlığı da
Emre Aksoydan, eşiyle baş başa, bir hastane odasında yaşam savaşı verirken, insanın en derin yalnızlığını yaşıyor. Yıllarca verdiği hizmet, döktüğü alın teri adeta unutulmuş gibi. Ama umut hâlâ tükenmiş değil…
Gerçek Vefa: Emniyet Müdürü Kamil Karabörk’ten Geldi
Dünkü haberimizin ardından, Mersin İl Emniyet Müdürü Kamil Karabörk duruma kayıtsız kalmadı. Hemen harekete geçti. “O bizim kardeşimiz, omuz omuza görev yaptığımız bir neferimiz” diyerek tüm imkânları seferber etti. Ve bize şu sözü bir kez daha hatırlattı:
“Bir polis asla yalnız kalmaz!”
Sayın Karabörk’ün bu tutumu yalnızca bir yönetici tavrı değil, gerçek bir vicdan çağrısıdır. Bu ülkenin hâlâ kalbiyle karar veren yöneticileri olduğunu görmek, bizlere umut veriyor.
Vefa Sözde Değil, Gönülde Olmalı
Emre Aksoydan’a sahip çıkan Karabörk, tüm teşkilata ve kamuoyuna seslendi:
“Vefa, sadece sözde kalmamalı. Vefalı olmak, gönülde yer bırakmaktır.”
Bu çağrı, sadece Emniyet Teşkilatı’na değil, hepimize. Çünkü bir hastane odasında yalnız bırakılan bir kahraman, aslında toplumsal vicdanın aynasıdır.
Yanına Gitmeyenlere Sözümüz Var
Yıllarca aynı karakolda mesai yaptığınız, aynı çatının altında ter döktüğünüz bir arkadaşınız şimdi ölümle cebelleşiyor. Yanına gitmeyecek kadar mı meşgulsünüz? Yoksa kalpten mi uzaklaştınız?
Bu Bir Teşekkür Değil, Bir İnsanlık Davetidir
Bu yazı, sadece Kamil Karabörk’e teşekkür değil, bir toplumsal yüzleşme çağrısıdır. Çünkü:

Vefa, unutmamaktır.
Vefasızlık, gitmemek değil – hatırlamamaktır.

Bugün Emre Aksoydan orada yalnızsa, bu yalnızca bir sağlık krizi değil, toplumsal bir ayıptır. Ama bu ayıbı örten bir isim var: Kamil Karabörk. Sayın Müdürümüz, siz bu ülkeye sadece güvenlik değil, onur ve değer de kazandırıyorsunuz.
Son Söz Tüm Türkiye’ye
Kimse bir hastane odasında unutulmayı hak etmez. Vefa, sadakat, merhamet… Bunlar bizi insan yapan değerlerdir. Bugün Emre Aksoydan’a uzatılacak bir el, aslında kendi vicdanımıza uzattığımız bir eldir. Geç olmadan, hatırlayın…
📌 Not:
Emre Aksoydan’ın hastalığını bilip de ziyaret etmeyenler şunu bilsin: Bu zor günlerde ona sahip çıkmamak, aslında hepimizin birlik ruhunu ne kadar yitirdiğinin göstergesidir. Sanki hiç hasta olmayacakmışız gibi davranmak, bu ülkeye ve teşkilatımıza katkı sağlamaz. Gerçek dayanışma, böyle zamanlarda kendini gösterir.

Bir Hastane Odasında Unutulmuş Bir Kahraman ve Onu Yalnız Bırakmayan Bir Emniyet Müdürü

Mersin Üniversitesi Onkoloji Bölümü’nün 2. katında, 70 numaralı odada bir adam yatıyor. O bir zamanlar cinayet dosyalarının peşinden yılmadan giden, karanlığı aralayıp gerçeği ortaya çıkaran bir polis memuru… Emre Aksoydan.

8 Aydır Hastalıkla Savaşıyor… Ama Yalnız

Geçtiğimiz yıl Ağustos ayında Cinayet Masası’ndan emekli oldu. Ardında çözülen dosyalar, kurtarılan hayatlar ve adaletin yerini bulmasına katkılar bıraktı. Ama bugün, o kahraman yalnız… 8 aydır kanserle mücadele ediyor. Ve maalesef ki, birlikte çalıştığı birçok meslektaşı onu bir kez bile ziyaret etmedi.

Sessizliği Dinliyor… Vefasızlığı da

Emre Aksoydan, eşiyle baş başa, bir hastane odasında yaşam savaşı verirken, insanın en derin yalnızlığını yaşıyor. Yıllarca verdiği hizmet, döktüğü alın teri adeta unutulmuş gibi. Ama umut hâlâ tükenmiş değil…

Gerçek Vefa: Emniyet Müdürü Kamil Karabörk’ten Geldi

Dünkü haberimizin ardından, Mersin İl Emniyet Müdürü Kamil Karabörk duruma kayıtsız kalmadı. Hemen harekete geçti. “O bizim kardeşimiz, omuz omuza görev yaptığımız bir neferimiz” diyerek tüm imkânları seferber etti. Ve bize şu sözü bir kez daha hatırlattı:

“Bir polis asla yalnız kalmaz!”

Sayın Karabörk’ün bu tutumu yalnızca bir yönetici tavrı değil, gerçek bir vicdan çağrısıdır. Bu ülkenin hâlâ kalbiyle karar veren yöneticileri olduğunu görmek, bizlere umut veriyor.

Vefa Sözde Değil, Gönülde Olmalı

Emre Aksoydan’a sahip çıkan Karabörk, tüm teşkilata ve kamuoyuna seslendi:

“Vefa, sadece sözde kalmamalı. Vefalı olmak, gönülde yer bırakmaktır.”

Bu çağrı, sadece Emniyet Teşkilatı’na değil, hepimize. Çünkü bir hastane odasında yalnız bırakılan bir kahraman, aslında toplumsal vicdanın aynasıdır.

Yanına Gitmeyenlere Sözümüz Var

Yıllarca aynı karakolda mesai yaptığınız, aynı çatının altında ter döktüğünüz bir arkadaşınız şimdi ölümle cebelleşiyor. Yanına gitmeyecek kadar mı meşgulsünüz? Yoksa kalpten mi uzaklaştınız?

Bu Bir Teşekkür Değil, Bir İnsanlık Davetidir

Bu yazı, sadece Kamil Karabörk’e teşekkür değil, bir toplumsal yüzleşme çağrısıdır. Çünkü:

Vefa, unutmamaktır.
Vefasızlık, gitmemek değil – hatırlamamaktır.

Bugün Emre Aksoydan orada yalnızsa, bu yalnızca bir sağlık krizi değil, toplumsal bir ayıptır. Ama bu ayıbı örten bir isim var: Kamil Karabörk. Sayın Müdürümüz, siz bu ülkeye sadece güvenlik değil, onur ve değer de kazandırıyorsunuz.

Son Söz Tüm Türkiye’ye

Kimse bir hastane odasında unutulmayı hak etmez. Vefa, sadakat, merhamet… Bunlar bizi insan yapan değerlerdir. Bugün Emre Aksoydan’a uzatılacak bir el, aslında kendi vicdanımıza uzattığımız bir eldir. Geç olmadan, hatırlayın…

📌 Not:

Emre Aksoydan’ın hastalığını bilip de ziyaret etmeyenler şunu bilsin: Bu zor günlerde ona sahip çıkmamak, aslında hepimizin birlik ruhunu ne kadar yitirdiğinin göstergesidir. Sanki hiç hasta olmayacakmışız gibi davranmak, bu ülkeye ve teşkilatımıza katkı sağlamaz. Gerçek dayanışma, böyle zamanlarda kendini gösterir.